دانشگاه‌های افغانستان محل نشو و نمای مقاومت علیه طالبان شده‌اند و دانشجویان دختر، علیه محدودیت‌های تمام‌نشدنی این گروه تروریستی علیه زنان، دست به اعتراض می‌زنند.
واکنش طالبان سرکوب چندین دانشگاه در سراسر کشور بوده است: سرکوب خشن اعتراضات و اخراج دانشجویان به اتهام فعالیت سیاسی.
چند هفته پیش طالبان ده‌ها دانشجوی دختر که بیرون دانشگاه بدخشان تجمع کرده بودند را لت و کوب کردند. این واقعه بعد از آن روی داد که طالبان از ورود گروهی از دختران به دانشگاه به خاطر لباس‌شان جلوگیری کرد.
طالبان بعد از اشغال کشور کم‌کم شروع به تحمیل حجاب و تفکیک جنسیتی در دانشگاه‌ها و دانشکده‌ها کردند، و وزارت معارف طالبان با هدف اسلامی‌سازی دستور داده که تمام دانشجویان و اساتید و کارکنان زن برقع بپوشند. کلاس‌ها هم باید جداسازی شوند یا حداقل با پرده تفکیک جنسیتی شوند. دانشجویان زن هم باید فقط معلم زن داشته باشند.
فعالان حقوق بشر این دستورات را محکوم کرده‌اند و می‌گویند برای ایجاد رعب و فرهنگ تبعیض علیه زنان و دختران است، و هدف از لت و کوب دانشجویان و وضعِ تبعیضات هم، ممانعت از اعتراض و خفه‌کردن صداهای زنان است.
طالبان اساسا می‌خواهند زنان را از حوزهٔ آموزش بیرون بیندازند و اعتراضْ تنها راه دانشجویان برای مقابله با آن‌هاست. اما نگهبانان دانشگاه و اعضای امر به معروف طالبان مانع ورود آن‌ها به دانشگاه می‌شوند چون لباس موردنظر آن‌ها را به تن ندارند.
دستور طالبان مبنی بر این‌که دانشجویان دختر باید برقع آبی یا عبایه مشکی بپوشند غیرمنطقی و امکان‌ناپذیر است. معلوم نیست از کجا به فکرشان رسیده که دانشجویان باید رنگ خاصی را بپوشند.
ماجرای دانشگاه بدخشان تنها یکی از موارد اخیر سرکوب دانشجویان دختر در افغانستان است. همین چند هفته پیش طالبان ده‌ها دانشجوی دختر را از خوابگاه‌های دانشگاه کابل که بزرگ‌ترین نهاد آموزش کشور است اخراج کردند.
وقتی دانشجویان دختر در حیاط دانشگاه اعتراض کردند و شعار دادند «آموزش حق ماست» و «زن زندگی آزادی»، نگهبانان دانشگاه کابل و آمران به معروف با شلاق آن‌ها را زدند. بعضی از دخترانی که طالبان آن‌ها را لت و کوب کردند، بیهوش شدند.
اما خشونت مانع اعتراض و در نهایت ورود دختران به محوطه دانشگاه نشد. دانشجویان مقاومت کردند و حتی بعد از لت و کوب شدن به اعتراض ادامه دادند و بالاخره موفق شدند به کلاس‌های‌شان وارد شوند.
همچنین اخراج دست‌کم ۴۰ دانشجوی دختر منجر به اعتراضاتی در بیرون دانشگاه شد و زنان معترض شعار «آموش خط سرخ ماست» و «خاموشی خیانت است» سر دادند. طالبان دانشجویانی را که در اعتراضات اخیر علیه طالبان شرکت داشتند را هم اخراج می‌کنند.
حمله انتحاری ناشناس در تابستان بر مرکز آموزشی کاج که ده‌ها دختر و زن افغانستانی را کشت منجر به یکی از بزرگ‌ترین و طولانی‌ترین اعتراضات علیه حکومت طالبان شد. بسیاری از معترضانِ شرکت‌کننده در این اعتراضاتْ دانشجویان دختر بودند.
بسیاری از قربانیان آن حمله از جامعه شیعیان هزاره بودند، و در پی آن ده‌ها زن در شهرهای بزرگ در اعتراض به محدودیت‌های رژیم طالبان علیه زنان و ناتوانی گروه در حفاظت از اقلیت‌های قومی و مذهبی دست به اعتراض زدند.
طالبان اما با توحش به اعتراضات واکنش نشان می‌دهند: دستگیری، لت و کوب کردن، و تهدید زنان معترض. طالبان بعد از بازگشت به قدرت سعی می‌کنند رژیمی شبیه به دوره اول حکومت خود تاسیس کنند و زنان را از حقوق اساسی خود محروم کنند.
یکی از جدیدترین اقدامات‌شان هم ممنوعیت برخی رشته‌های تحصیلی برای دختران است، از جمله روزنامه‌نگاری، انجنیری، اقتصاد، و بیشتر علوم اجتماعی و طبیعی. این در ادامهٔ محرومیت دختران از تحصیل متوسطه است که یکی از اولین اقدامات طالبان بود و آن هم منجر به محکومیت گسترده شد.
اعضای امر به معروف طالبان به همه دپارتمنت‌های دانشگاه‌ها سر می‌کشند تا مطمئن شوند که همه قوانین آن‌ها را رعایت می‌کنند. و دختران همیشه با ترس کتک خوردن و تحقیر شدن روبه‌رو هستند.
مسئولان کشورهای دیگر دنبال پیشرفت و بهبود زندگی مردم‌شان هستند، اما این‌جا مسئولان فکر و ذکرشان رنگ حجاب زنان است.
Leave a Reply