طالبان به بهانهٔ عدم رعایت حجاب شرعی و اختلاط دختران و پسران، زنان را از تحصیل در دانشگاه‌های دولتی و خصوصی محروم کرده‌اند. در عین حال بر اساس حرف‌های ندا محمد ندیم وزیر تحصیلات عالی طالبان، این گروه همچنین با تحصیل زنان در برخی رشته‌ها هم مخالفند. به نظر آن‌ها تحصیل در رشته‌های زراعت و انجنیری با فرهنگ افغانستان مغایر است و زنان باید در رشته‌هایی درس بخوانند که مخالف اسلام و ناموس افغانی نباشد. پیش‌تر همین طالبان دختران را از رفتن به لیسه‌ها محروم کردند، و بعد زنان را از اشتغال در انجوهای ملی و بین‌المللی محروم کردند.
اشغال افغانستان از سوی طالبان، کشور را بیست سال به عقب برده است و عملا زنان و دختران را از حیات عمومی افغانستان محو کرده است. به‌رغم وعده‌های اولیه طالبان مبنی برای رعایت حقوق زنان مطابق شریعت ــ از جمله امکان کار و تحصیل ــ پوچ بودن قول‌های این گروه آشکار شده است. به قول آنجلینا جولی یک‌شبه ۱۴ میلیون زن و دختر افغانستانی حق تحصیل در لیسه و دانشگاه، حق اشتغال و آزادی حرکت خود را از دست دادند. تعطیلی لیسه‌های دخترانه بیش از ۱٫۱ میلیون را در افغانستان از تحصیل محروم کرده است.
همان‌طور که سیما باهوس معاون اجرایی سازمان ملل در امور زنان تاکید کرد، هیچ زنی در کابینه زنان نیست، وزارت امور زنان وجود ندارد، و حق مشارکت سیاسی زنان از بین رفته است. بیشتر زنان نمی‌توانند بیرون از خانه کار کنند، و باید حجاب کنند و بدون محرم شرعی امکان سفر ندارند.
زنان از کار در بیرون از خانه محروم شده‌اند، و بنا به یکی از دستورات طالبان فقط زنانی که شغل آن‌ها را مردها نمی‌توانند انجام دهند اجازه سر کار رفتن دارند، مثلا برخی کارهای آموزشی، صحی، و پولیسی. بنا به همان امریه، تنها مشاغلی که زنان در دولت کابل اجازه کار در آن دارند، نظافت توالت زنان است. وزارت امور زنان منحل شده است. زنان هیچ سهم سیاسی ندارند. قضات و دادستان‌ها و وکلای زن از کشور گریخته‌اند یا به حاشیه رانده شده یا با جنگجویان سابق طالبان و آخوندهایی که هیچ تعلیم حقوقی ندیده‌اند جایگزین شده‌اند.
دستور ممنوعیت تحصیلات عالی زنان، سرکوب فراگیر زنان را در افغانستان و حذف آن‌ها را از فضای عمومی تشدید کرده است. هرچند زنان ساکت نمی‌نشینند. ممنوعیت تحصیلات عالی زنان با اعتراضاتی همراه بوده است، از جمله در بیرون دانشگاه کابل و دانشگاه ننگرهار. در دانشگاه ننگرهار حتی دانشجویان مرد رشته پزشکی به نشانه اعترض از جلسه امتحان بیرون رفتند. در هرات طالبان برای متفرق کردن گروهی از زنان معترض به این ممنوعیت، از تفنگ آب‌پاش استفاده کرده است.
همین چند هفته پیش هم چندین سازمان غیردولتی بین‌المللی معتبر اعلام کردند که مجبورند کار خود را در افغانستان تعطیل کنند چون طالبان کار زنان ممنوع کرده‌اند و این سازمان‌ها بدون کارکنان زن امکان خدمات‌رسانی ندارند.
طالبان به حذف زنان از عرصه عمومی ادامه می‌دهند و آن‌ها را در خانه‌های‌شان زندانی می‌کنند. دیر یا زود آن‌ها به تلخی خواهند فهمید که افغانستان بدون زنان و دختران آینده‌ای ندارد. جامعه بین‌المللی باید همبستگی خود را با زنان و دختران افغانستان نشان دهد و اجازه ندهد طالبان از آزار زنان و دختران قسر در بروند.
Leave a Reply